یکی را دوست دارم که میدانم او دیــگر برایم یــکی نیست ،او برایم یک دنیاست!

همین که صدایم میکنـــی همه چیز این جهان یادم میرود

   یادم میرود که جهان روی شانه های من قراردارد...

            یادم میرود سرجایم بایستم....

                 پابه پا میشوم...

                 زمین میلرزد.

..خنکای یک عصربهاری،کنــارشاه بوته یاس وحشی میزی که کاسه ای پُر از پولکی زعفرانـــی دارد و دو فنجان چای داغ را خیال خواهم کرد...لطفابه خیالم بیا.

توکه گفتی نقاش نیستی ،پس چرا به تو که فکرمیکنم دنیایم رنگــــــی میشود؟!